Ale nawet gdy spała, jej sny wcale nie były miłe.

- Spotykaliśmy się. Dawno temu. Jak jest teraz? Nie wiem. Oddaj mi
Zauważyła, że próbuje przejąć kontrolę nad śledztwem. Oczywiście, policja stanowa,
nagle wróciły do życia. Czuł delikatny zapach jej mydła i szamponu. Widział
metoda działania. A ona wolała nie wyobrażać go sobie, jak siedzi w ciemności
Ale gniew tkwił w Sandy zbyt głęboko. Patrzyła na męża, ojca swoich dzieci, nagiego i
– A niby co takiego? – zainteresował się Sanders.
się po mieszkaniu. Na schodach pożarowych nikogo nie było. Podobnie za
- To tylko parę telefonów. Wielkie mi rzeczy!
przesłuchanie. I jakie ma szanse na miłe przyjęcie przez miejscowe władze.
odcięty kawałek skóry. Chwilę później wycisnęła z kołnierza długą plastikową torebkę
Ciężkim krokiem Quincy szedł szpitalnymi korytarzami w stronę sali, której chciałby już
się na liście podejrzanych. Wystarczy parę odpowiednich wyników
temu dyrektor Vander Zanden nie przyjął do wiadomości, że i w Bakersville może dojść do
– Jestem od ciebie starszy o prawie piętnaście lat, Rainie. Na pewno pobiłabyś mnie na

do ciebie, którego sąsiadka widziała około dziesiątej.
- Tak, a ty?
Rainie ogarnął nagle niewymowny smutek. Sama zaczęła, ale okazało się, że to nie tego
szoku, poinformował Sandy i Shepa lekarz, gdy próbowali odwiedzić syna rano. Chłopiec
– Żadnych przesłuchań! Chłopak jest teraz skołowany. Może nawet spróbuje wziąć winę
zatrzymanego do odległego o czterdzieści pięć minut jazdy poprawczaka. Rainie musiała
Policjanci zaczęli przekopywać obszar pod werandą, jakby prowadzili obiecujące prace
- Ale teraz uważasz, że Quincy zabił swoją byłą żonę - powiedziała.
dom jest pod ochroną przez cały czas i wystarczy prosta kombinacja cyfr,
pod lupę miejscowych. I dlatego poprzednio miałem przewagę. Na pozór nic mnie nie łączyło
– Komuś, kto lubi dobrze wypaść w telewizji. Tym razem Sanders stracił cierpliwość.
Nie poznaje odbicia swojej twarzy w lustrze, nie wie, że ma syna. Nawet nie
się, że zostało zbite od środka.
się dla mnie, kotku. Wpuść mnie do środka.
- Ale nie martw się - kontynuował, już bardziej zdecydowanym głosem.